Que ben sabían esas castañas mmmmmmm
Gracias a eses asadores e a tódolas familias que votaron unha man.....
Vide a Galicia no mes de San Martiño, se queredes ver como se
murchan os follatos das cepas. Vide a Galicia no mes de San Martiño, se
queredes ver fumega-los lumes dos magostos.
(...)
Ásanse as castañas na fogueira, as pobres castañas que caeron desde a boca pasmona dos ourizos, para morreren no lume coma se fosen bruxas endiañadas; as pobres castañas tan vergoñentas e asisadas, que astra que están mortas no se deixan tirar do corpo a derradeira das súas túnicas. Agardan os mozos e as mozas, namentres arde o lume, e rin e falan e cantan; e unha cántiga vai dereita a un corazón, outra cae ós tombos polo monte embaixo, e outra aínda queda presa nos pinchos dun toxo.
(...)
Morreron as castañas queimadas no lume, a bota está xa sen folgos e o garrafón non pesa; mais aínda derredor da cinza da fogueira sen lume estoupan as risas nas gorxas novas. Dirédesme que os follatos murchos das viñas son sinal de morte que o inverno trae consigo. Dirédesme que o magosto é o final do froito dos castiñeiros; e teredes razón, mais teredes que confesar que as viñas trocadas en xardín son ben belidas, e que as castañas se queiman entre risas e entre amores. Porque na nosa terra, astra a morte ten engado. E se non o credes, vinde ver a Galicia no mes de San Martiño. (Florentino Cuevillas)
Ningún comentario:
Publicar un comentario